Poa pratensis

Poa pratensis ofwel veldbeemdgras, is al jarenlang zeer gewild op sportvelden, golfbanen en in gazons. De hoofdreden voor het gebruik van veldbeemd is de stevigheid die het garandeert. In veel gevallen wordt veldbeemd gebruikt in combinatie met Engels raaigras. In het geval van sportvelden en golfbanen bevordert dit de tolerantie tegen betreding en bespeling. Het grootste nadeel van veldbeemd is de trage kieming. Dit is ook een reden waarom het wordt gecombineerd met het snellere Engels raaigras.

Eigenschappen van veldbeemdgras

Het blad van veldbeemd is breed, stug en dus stevig. De stevigheid van veldbeemd wordt gevormd door de ondergrondse uitlopers (rhizomen). Deze uitlopers zorgen voor een stabiele toplaag en het gras wordt daardoor niet snel weggeslagen op geschopt. Omdat het naast de uitlopers ook een diepe beworteling heeft, is het erg droogtetolerant. Veldbeemd is wintervast doordat het groeipunt zich dichtbij de grond bevindt en door het feit dat de spruiten en het blad van de meeste veldbeemdrassen kort bij de grond groeien. Vorst krijgt zo minder grip op veldbeemd. 

 

Dit zijn een aantal zeer positieve punten van veldbeemd. Het grootste knelpunt blijft echter de trage kieming die ervoor zorgt dat het aandeel veldbeemd in een grasmat vaak zeer laag blijft. Een ander probleem is de grote kans op Drechslera poae (bladvlekkenziekte).

 

Veldbeemd herkennen

 In de praktijk blijft het moeilijk om Poa pratensis te herkennen. Wanneer van heel dichtbij gekeken wordt zijn de twee lichtlijnen over de lengte van het blad zichtbaar. Na vlakstrijken van het blad splijt de top en wordt de ‘v’ van veldbeemd zichtbaar. Verdere kenmerken van veldbeemdgras zijn dat het jongste blad gevouwen is, het blad aan de basis geen oortjes heeft en dat het ongeribde blad aan de achterzijde glanzend is en er een tongetje aanwezig is. Dit tongetje is kort en bleekgroen.

 

Veldbeemd is een echte zodenvormer en vormt ondergrondse horizontale uitlopers ofwel rhizomen. Op de knopen hiervan groeit de grassoort terug boven de grond. Als je veldbeemdgras laat bloeien is een pluim te zien. 

Veldbeemdgras - Poa pratensis

Omgaan met veldbeemd

Gemiddeld genomen duurt het maar liefst 21 dagen voordat de kiem door de zaadhuid komt. Na deze kieming is veldbeemd erg kwetsbaar, omdat het een geringe voedselvoorraad in het fijne zaad kent. De vochtvoorziening is op dit moment cruciaal. Wanneer frequent en kort wordt beregend, kan er grote invloed worden uitgeoefend op de kieming en vestiging van het veldbeemd.

 

Door de trage vestiging krijgen onkruiden als straatgras volop de kans om zich te vestigen. Ook is het zo dat combinaties met andere grassen er soms voor zorgen dat het aandeel veldbeemd erg laag is. Het is mogelijk om dit aandeel toch te verhogen. Er moet dan oppervlakkiger gezaaid worden. Dieper dan 2 cm zaaien is funest voor veldbeemd. Veldbeemd is een zogenaamde lichtkiemer en kieming kan dan ook worden versneld als veldbeemd ondiep wordt gezaaid (max 1 cm diep).

 

Voor meer informatie over straatgras, klik hier. 

 

Bemesting en maaien

Veldbeemdgras gedijt het beste in een neutrale pH-omgeving. Het heeft een hoge kali- en stikstof-behoefte en een vrij hoge fosfaatbehoefte. Zo heeft veldbeemd een hoge voedingsbehoefte en komt het vreemd genoeg vaker voor op zandgrond dan op kleigrond. Dit komt doordat kleigrond bij veel neerslag toch te nat wordt en dit invloed heeft op veldbeemdgras. 

 

De soort heeft vervolgens regelmatige maaibeurten nodig. Er mag niet te kort gemaaid worden, de minimale hoogte is zo’n 1,5 cm. Het is wederom een voordeel dat het groeipunt laag ligt, want daardoor kan dit punt moeilijk geraakt worden. Regelmatig maaien heeft als gevolg dat de spruiten voldoende licht blijven ontvangen. Dit zorgt ervoor dat het aan de onderste bladokselknopen nieuwe ondergrondse zijspruiten blijft vormen. Ook is het raadzaam om de toplaag regelmatig te bewerken met een prikrol omdat zo de rhizomen worden gesneden en ze zich vervolgens weer vertakken. Bovendien blijft de toplaag dan ook voldoende luchtig. In een koude periode heeft veldbeemd duidelijke behoefte aan kiemrust.

Ziektes

De grootste belager van veldbeemdgras is de schimmel Drechslera poae, oftewel bladvlekkenziekte. Vooral de oudere bladeren worden door deze schimmel aangetast. In het begin ontstaan er kleine waterige vlekjes, die breiden zich uit tot donkerrode en later bruine ovale vlekken. De wortels kunnen naast de bladeren ook aangetast worden. In koele en natte periodes overheerst de fase van de bladvlekken, in warme en droge periodes worden vooral de wortels aangetast. Door deze ziekte kan het gras zodanig worden aangetast dat het aandeel veldbeemd helemaal verdwijnt. De ziekte kan worden bestreden door de toplaag luchtig te houden, het maaiafval te verwijderen en regelmatig kali toe te dienen.

Bladvlekkenziekte

Meer weten over poa pratensis?

Voor meer informatie over veldbeemdgras of toepassingen van veldbeemd in andere segmenten kunt u hier klikken.

Veldbeemdgras

Veldbeemdgras heeft een diepe beworteling en vormt horizontale uitlopers (rhizomen) die als voordeel hebben dat het de grasmat zeer stevig maakt. Het wordt gebruikt voor toepassingen bij sportvelden, golfbanen en gazons. Veldbeemd is de constante en stabiele factor in de grasmat.

Veldbeemdgras heeft een diepe beworteling en vormt horizontale uitlopers (rhizomen) die als voordeel hebben dat het de grasmat zeer stevig maakt. Het wordt gebruikt voor toepassingen bij sportvelden, golfbanen en gazons. Veldbeemd is de constante en stabiele factor in de grasmat.

Veldbeemdgras heeft een diepe beworteling en vormt horizontale uitlopers (rhizomen) die als voordeel hebben dat het de grasmat zeer stevig maakt. Het wordt gebruikt voor toepassingen bij sportvelden, golfbanen en gazons. Veldbeemd is de constante en stabiele factor in de grasmat.

Neem contact met
ons op
Klik hier
terug